Nasze-Bajki.pl - Bajki do czytania, Darmowe bajki do czytania

Bajka Dnia z 12.02.2012

Opowieści babci - kolorowa planeta Czy lubicie zimowe wieczory? Monika i Szymon bardzo je lubili. Spytacie pewnie – dlaczego? Ponieważ wieczorem dzieci siadały razem z babcią przy rozpalonym kominku i słuchały jej opowieści. Spytacie pewnie – o czym opowiadała babcia? O tym jak było w dawnych czasach, gdy ona sama była małą dziewczynką. Spytacie pewnie - co wówczas się wydarzyło? Chcecie wiedzieć? – to posłuchajcie opowiadania babci.
„Pewnego razu bawiłam się w chowanego z moim bratem. Znalazłam doskonałą kryjówkę w wielkiej szafie. Cichutko wśliznęłam się do środka. Było tam ciemno ale przytulnie. Wkoło były miękkie ubrania, było ciepło i cicho. Długo nikt nie potrafił mnie tam odnaleźć. Czekałam, czekałam, czekałam …. . Już myślałam, że nikt mnie nie odnajdzie, że wszyscy o mnie zapomnieli. Wtedy właśnie usłyszałam pukanie do drzwi szafy. Zniecierpliwiona oczekiwaniem szybko otworzyłam drzwi. Jednak przed sobą ujrzałam nie brata ale panią ubraną w długą kolorową suknię, rozłożysty szal i w szpiczastym kapeluszu na głowie.
- Kim jesteś? – spytałam.
- Jestem dobrą wróżką – odpowiedziała nieznajoma.
- A ja jestem małą dziewczynką.
- Przed czym się chowasz – spytała wróżka.
- Przed całym światem – odpowiedziałam od niechcenia, nie bardzo zdając sobie sprawę ze znaczenia tych słów.
- Pomogę ci ukryć się przed całym światem – oznajmiła wróżka.
Następnie przykryła mnie szalem. Nie wiem jak to się stało ale w mgnieniu oka znalazłam się w zupełnie innym miejscu. Bardzo dziwnym miejscu. Wokół było dużo kamieni. Zaskakujące było to, że każdy z nich był w innym kolorze.
- Gdzie ja jestem, skąd się tutaj wzięły te dziwne kamienie – spytałam.
- Jesteś na innej planecie – odpowiedziała wróżka – tak jak sobie życzyłaś, tutaj nikt cię nie znajdzie.
Rzeczywiście tak było. Z uwagą zaczęłam rozglądać się wokół. Zauważyłam, że nie tylko kamienie były tutaj inne. Wszystko różniło się od tego co widziałam na Ziemi. Domy były okrągłe a na ich dachach były kolorowe dachówki. Liście drzew nie były płaskie, kształtem przypominały kolorowe klocki rozwieszone na gałęziach. Kolorowe było również niebo, które przypominało tęczę która nigdy nie znikała. Wszędzie było bardzo, ale to bardzo kolorowo. Pewnie wyda się wam to dziwne ale ta kolorowa planeta szybko mi się znużyła. Zaczęłam tęsknić za szarymi kamieniami, zielonymi liśćmi, czerwonymi dachami domów i niebieskim niebem.
- Jak ci się tutaj podoba? – zapytała wróżka.
- Tutaj jest kolorowo – odpowiedziałam - ale trochę za bardzo kolorowo jak dla mnie. Bardziej podoba mi się miejsce w którym nie wszystko jest aż tak kolorowe.
W tym momencie wróżka ponownie przykryła mnie szalem i znalazłam się na Ziemi, tuż przed szafą. Nie było już przymnie wróżki, przede mną stał mój brat, ucieszony że mnie odnalazł.
- Wreszcie cię znalazłem, gdzie się podziewałaś? – spytał.
- Byłam na innej planecie – odpowiedziałam – ale muszę ci wyznać, że nasza planeta jest dużo ładniejsza i z radością tutaj wróciłam.
Do dziś dnia z każdej podróży chętnie wracam do miejsca dobrze mi znanego, do swojego domu, gdzie mogę usiąść przed kominkiem i opowiadać bajki moim wnukom.”

Profil autora: Marta Skibicka ilość bajek publicznych

(71)

(71)

ocena czytelników: 7,63 (16 głosów)

oceń tę bajkę:

inne bajki tego autora bajki wyróżnione inne bajki w portalu